بهار فصل شیوع بالای آلرژی است، به خصوص زمانی که گردههای زیادی وجود دارد.
عواقب آلرژی به گرده گل در بهار
۱. علائم حاد
- دستگاه تنفسی: عطسه، گرفتگی بینی، آبریزش بینی، خارش گلو، سرفه و در موارد شدید، آسم (خس خس سینه، مشکل در تنفس)
- چشمها: ورم ملتحمه (قرمزی، اشکریزش، احساس سوزش)
- پوست: کهیر، اگزما یا تورم صورت
- کل بدن: خستگی، سردرد، اختلال خواب
۲. اثرات بلندمدت
- آلرژیهای مکرر ممکن است رینیت مزمن، سینوزیت یا آسم را بدتر کنند.
- کاهش کیفیت زندگی، تأثیر بر کار، تحصیل و فعالیتهای خارج از منزل
گیاهان رایج آلرژیزا در فصل بهار که به گرده حساسیت دارند
آلرژی به گرده عمدتاً توسط گیاهانی که توسط باد گرده افشانی میشوند (که برای گرده افشانی به باد متکی هستند) ایجاد میشود. گرده آنها سبک، به مقدار زیاد و به راحتی پخش میشود. آلرژنهای رایج عبارتند از:
اقدامات پیشگیرانه برای آلرژی به گرده گل
۱. کاهش مواجهه با گرده
- از ساعات اوج مصرف دوری کنید: غلظت گرده بین ساعت ۱۰ صبح تا ۴ بعد از ظهر در روزهای آفتابی بیشترین مقدار را دارد، بنابراین از بیرون رفتن خودداری کنید.
- درها و پنجرهها را ببندید: از سیستم هوای تازه یا تهویه مطبوع برای جلوگیری از ورود گردهها به اتاق استفاده کنید.
- محافظت در فضای باز: از ماسکهای ضد گرده (مانند N95)، عینک، لباسهای آستین بلند استفاده کنید و بلافاصله پس از بازگشت به خانه دوش بگیرید و لباسهایتان را عوض کنید.
۲. کنترل محیطی
- از دستگاه تصفیه هوای دارای فیلتر HEPA استفاده کنید و فیلتر تهویه مطبوع را مرتباً تمیز کنید.
- از قرار دادن گلها در داخل خانه خودداری کنید (مانند گل سوسن، گل آفتابگردان و سایر گلهایی که توسط حشرات گرده افشانی میشوند، که عموماً کم خطر هستند اما ممکن است علائم را در افراد حساس تشدید کنند)
۳. مداخله زودهنگام
- مصرف آنتیهیستامینها را ۱ تا ۲ هفته قبل از فصل آلرژی شروع کنید (البته به راهنمایی پزشک نیاز است)
- افراد بسیار حساس میتوانند آلرژنها را تشخیص داده و برنامههای محافظتی هدفمندی را تدوین کنند.
درمان آلرژی به گرده
۱. درمان دارویی
- آنتیهیستامینها: ستیریزین، لوراتادین (برای تسکین خارش بینی و عطسه)
- اسپریهای هورمونی بینی: بودزونید، مومتازون فوروات (تسکین احتقان و التهاب بینی)
- آنتاگونیستهای گیرنده لکوترین: مونتهلوکاست سدیم (کمکی در کنترل آسم)
- اورژانس: در طول حمله آسم از اسپری سالبوتامول استفاده کنید و در صورت شدید بودن حمله، فوراً به پزشک مراجعه کنید.
۲. ایمونوتراپی (درمان حساسیتزدایی)
- از طریق تجویز زیرزبانی یا تزریق زیرجلدی عصارههای آلرژن، تحمل به تدریج بهبود مییابد و برای افرادی که آلرژیهای طولانیمدت و عودکننده دارند، مناسب است.
نقش دستگاههای اکسیژنساز در درمان آلرژی
۱. سناریوهای قابل اجرا
- آلرژی به گرده باعث آسم شدید یا مشکلات تنفسی میشود و در نتیجه اشباع اکسیژن خون را کاهش میدهد (کمتر از ۹۵٪)
- بیمار بیماریهای مزمن تنفسی (مانند COPD، فیبروز ریوی) دارد و علائم در طول فصل گرده افشانی تشدید میشوند.
۲. کارکردها و محدودیتها
- اکسیژن رسانی تکمیلی: هیپوکسی را تسکین داده و از آسیب اندامها جلوگیری میکند، اما نمیتواند خود آلرژیها را درمان کند.
- نیاز به همکاری با سایر درمانها: داروهای ضد حساسیت، گشادکنندههای برونش و غیره باید همزمان استفاده شوند.
- تجهیزات غیرضروری: آلرژیهای خفیف نیازی به دستگاه اکسیژنساز ندارند و فقط پس از ارزیابی پزشک میتوان از آنها استفاده کرد.
۳. اقدامات احتیاطی برای استفاده
- دستگاه اکسیژن ساز باید فیلتر را مرتباً تمیز کند تا از گرفتگی ورودی هوا توسط گرده جلوگیری شود.
- استفاده از دستگاههای تصفیه هوا در داخل خانه برای کاهش غلظت گردهها هنوز هم ضروری است.
زمان ارسال: ۱۵ آوریل ۲۰۲۵