1. عرض صندلی
معمولاً 40 تا 46 سانتی متر طول دارد. هنگام نشستن فاصله باسن یا بین دو رشته را اندازه بگیرید و 5 سانتی متر به آن اضافه کنید تا بعد از نشستن از هر طرف 2.5 سانتی متر فاصله ایجاد شود. اگر صندلی خیلی باریک باشد، ورود و خروج از آن دشوار استویلچر، و بافت های باسن و ران فشرده می شوند. اگر صندلی خیلی پهن باشد، محکم نشستن آسان نیست، کار با ویلچر راحت نیست، اندام های بالایی به راحتی خسته می شوند و ورود و خروج از در دشوار است.

2. طول صندلی
معمولاً 41 تا 43 سانتی متر طول دارد. فاصله افقی بین باسن خلفی و عضله گاستروکنمیوس ساق پا را هنگام نشستن اندازه بگیرید و اندازه را 6.5 سانتی متر کاهش دهید. اگر صندلی خیلی کوتاه باشد، وزن به طور عمده روی ایسکیوم می افتد، به راحتی باعث فشار موضعی بیش از حد می شود. اگر نشیمنگاه بیش از حد بلند باشد، حفره پوپلیتئال را فشرده می کند و بر گردش خون موضعی تأثیر می گذارد و به راحتی پوست را تحریک می کند. برای بیمارانی که ران‌های کوتاه یا انقباض خمیدگی لگن و زانو دارند، بهتر است از صندلی‌های کوتاه استفاده کنند.

3. ارتفاع صندلی
معمولاً 45 تا 50 سانتی متر طول دارد. هنگام نشستن فاصله پاشنه (یا پاشنه) را از حفره پوپلیتئال اندازه بگیرید و 4 سانتی متر اضافه کنید. هنگام قرار دادن پدال ها، تخته باید حداقل 5 سانتی متر از زمین فاصله داشته باشد. صندلی برای یکویلچر; اگر صندلی خیلی پایین باشد، استخوان های نشسته وزن زیادی را تحمل می کنند.

4. کوسن صندلی
برای راحتی و جلوگیری از زخم بستر، بالشتک ها باید روی صندلی صندلی aویلچر. بالشتک های معمولی شامل فوم (ضخامت 5 تا 10 سانتی متر)، ژله و کوسن های بادی هستند. یک ورق تخته سه لا به ضخامت 0.6 سانتی متر را می توان در زیر بالشتک صندلی قرار داد تا از فرورفتن صندلی جلوگیری شود.

5. تکیه گاه
مزایای ویلچرها بسته به ارتفاع پشت آنها متفاوت است. برای دفاع پایینویلچرارتفاع پشتی آن فاصله از سطح نشسته تا زیر بغل است و 10 سانتی متر دیگر کاهش می یابد که برای حرکت اندام های فوقانی و بالاتنه بیمار مساعدتر است. ویلچرهای پشت بلند پایدارتر هستند. ارتفاع تکیه گاه آنها ارتفاع واقعی سطح نشستن تا شانه ها یا بالش پشتی است.

6. ارتفاع نرده
هنگام نشستن، بازو عمودی است و ساعد روی تکیه گاه صاف است. ارتفاع از سطح صندلی تا لبه پایینی ساعد را اندازه بگیرید. اضافه کردن یک ارتفاع مناسب 2.5 سانتی‌متری به حفظ وضعیت و تعادل صحیح بدن کمک می‌کند و باعث می‌شود اندام فوقانی در موقعیتی راحت قرار گیرد. تکیه گاه خیلی بلند است، بازو بالا مجبور به بلند شدن است، به راحتی خسته می شود. اگر تکیه گاه خیلی پایین باشد، بالاتنه باید برای حفظ تعادل به جلو خم شود، که نه تنها به راحتی خسته می شود، بلکه ممکن است بر تنفس نیز تأثیر بگذارد.

7. سایر لوازم جانبی ویلچر
طراحی شده برای پاسخگویی به نیازهای بیماران خاص، مانند افزایش سطح اصطکاک دسته، گسترش ترمز، دستگاه ضد ضربه، جای استراحت بازویی نصب شده برای بیماران، یا مناسب برای غذا خوردن، نوشتن.ویلچر جدول و غیره